اخبار میانه| مهرصبا

معصومه درخشان – کارشناس ارشد علوم ارتباطات در گفت و گویی با زهرا گیتی نژاد بانوی خیر مدرسه ساز در پایگاه خبری مهرصبا نوشت:

جایزه جهانی گوهرشاد در سال جاری به دستان مهربان و دل سخاوتمند زهرا گیتی نژاد تقدیم شد، بانویی که معصومیت کودکان را در چهره‌هایشان به تماشا می‌نشیند و با لبخندی که برچهره دارد مهرش را به بچه‌های گیتی تقدیم می‌کند.

خانم معلم که باشی و در بهترین مدارس نیز به کودکان دبستانی درس بدهی، وقتی محرومیت را در نقطه دیگری از این سرزمین مشاهده کنی در این حالت بهترین مدرسه را فراموش کرده و همدم بچه‌های محروم می‌شوی که کلاس درسی برای خواندن الفبای زندگی و مشق مهربانی ندارند.

خانم معلم که باشی و معصومیت کودکان را در چهره‌هایشان به تماشا بنشینی و از رنج محرومیت این کودکان دلت غمگین شود و بخواهی بر زجرهای کشیده  آنها مرهمی بگذاری، آن وقت می‌توانی دلت را به مهر و صفای بانویی گره بزنی که لبخندی بر لبان این کودکان مدرسه‌ای می‌نشاند و مهرش را به بچه‌های گیتی تقدیم می‌کند.

زهرا گیتی‌نژاد همان بانویی است که با لبخندی که برچهره دارد، مهرش را به بچه‌های گیتی تقدیم می‌کند.

لبخندهایی که در قاب مهربانی جای می‌گیرند و بر دل‌های تمام دانش آموزانی که رنج محرومیت را درک می‌کنند، حک می‌شود و آنها این بانوی خیر مدرسه ساز را برای همیشه در ذهن‌ها و دل هایشان جاودانه می‌کنند.

زهرا گیتی‌نژاد در حاشیه سفر به تبریز در گفت‌وگو با خبرنگار  ما در تبریز از تجربه‌های تدریس در مدارس دبستان، شیوه نوین آموزش در ایران، از تجربه مدرسه‌سازی در نقاط صفر مرزی و چگونگی تاسیس موسسه خیریه مهرگیتی سخن گفت.

تصور اینکه او همزمان با بازگشایی مدارس و در اول مهر به مدرسه نرود، تصور سختی است چرا که او شادی و هیاهوی دختر بچه‌های مدرسه ای را در اولین روز دبستان بر تمام شادی‌های بزرگسالی‌اش ترجیح داده و می‌گوید: «۶۰ سال است که اول مهر به مدرسه می‌روم و نمی‌توانم اول مهری را تصور کنم که نتوانم راهی مدرسه شوم».

گاهی وقت‌ها شایستگی‌ها و توانمندی‌های زنان فرهیخته کشورمان به فراموشی سپرده می‌شود و مخصوصاً در نقاط محروم و دور افتاده  توانمندی‌های آنها قابل باور نیست.

حالا بانوی مهربان و سخاوتمند قصه ما به بانوی مدرسه‌ها معروف شده است، یک بانوی خیر مدرسه‌ساز که به جهت  فعالیت در حوزه مدرسه‌سازی و امور عمرانی برنده جایزه جهانی گوهرشاد شده است.

اولین مدرسه که با همت جمعی و با کمک خیران احداث شد مدرسه‌ای در استان سیستان و بلوچستان بود چنان که خانم گیتی‌نژاد می‌گوید: در استان سیستان و بلوچستان  باورشان نمی‌شد یک زن، آن هم یک زنِ معلم می‌خواهد مدرسه بسازد، اصلاً ما و فعالیت‌هایمان را جدی نمی‌گرفتند. تصورشان این بود که حتماً فقط یک مرد خیلی ثروتمند می‌تواند مدرسه بسازد.

خیران موسسه مهرگیتی با احداث مدارس در نقاط محروم شوق زندگی را در نگاه دانش‌آموزان می‌یابند.

این بانوی فداکار چنان با شور و عشق در مورد این کار و حضور سایر خیران و همدلی و همکاری آنها صحبت می‌کند که انسان از جذبه نگاه، شور و حرارت صحبت‌های او به وجد می‌آید تا همچنان از تجربه احداث مدارس سخن بگوید.

تجربه ۴۲سال معلمی در آموزش و پرورش با ۶۶ سال سن او را به یک معلم مجرب در بسیاری از امور تبدیل کرده است.

۱۵سال در کلاس پنجم دبستان تدریس کرده و به قول خودش «امکان نداشت دو سال عین هم درس داده باشم. برای هر درس در هر سال به صورت جداگانه طرح درسی می‌نوشتم که متفاوت از سال گذشته بود، به ‌دلیل اینکه مطالعه کرده و سعی می‌کردم روش‌های نوین آموزشی را  به کار ببرم، در همایش‌های بین‌المللی شرکت داشته و تلاشم این بود همیشه به روز باشم».

تصویری که خانم معلم مهربان قصه ما را به یک بانوی خیر مدرسه‌ساز تبدیل کرد، به هیچ وجه تصویر خوشایندی نبود.

کودکانی که با پای برهنه صبح به صبح آغل حیوانات را تمیز و کف زمین گونی پهن می‌کردند تا کلاس درس‌شان آماده شود، صحنه‌ای بود که برای همیشه در ذهن گیتی‌نژاد ثبت شد.

این بانوی فداکار نیش،کنایه ها و طعنه‌ها را به جان خرید و آنقدر در برابر فقر فرهنگی، موانع و سنگ‌اندازی‌هایی که در مقابل تلاش و همت او وجود داشت، مبارزه کرد تا این که توانست آنها را در مقابل منطق و استدلال‌های خود به زانو در آورد و نتیجه  همه تلاش و پیگیری‌های این بانوی زحمتکش و زبانزد خیران موسسه مهر گیتی  شد و احداث ۲۵۰مدرسه در سراسر کشور و مخصوصاً نقاط صفر مرزی را رقم زد.

اجرای «طرح آموزش جهانی» از طرف یونیسف با همکاری آموزش و پرورش در ایران طرحی بود که خانم گیتی‌نژاد با تمام وجود از آن استقبال کرد« سال ۸۲ یک طرح آموزشی به نام «طرح آموزش جهانی» از طرف یونیسف با همکاری آموزش و پرورش به ایران آمد، من به‌ عنوان هسته مرکزی دعوت شدم و طی اجرای این طرح  دوره بسیار مفیدی را سپری کردم، احساس کردم  این طرح همان موضوعی  است که من آرزوی آن را داشتم، این طرح معلمان را با شیوه‌های نوین و سبک‌های جدید و به روز تدریس و آموزش آشنا می‌کرد.»

بانوی مدرسه‌ها اظهار داشت: من استان سیستان و بلوچستان را برای سپری کردن این دوره انتخاب کردم و بعد از اتمام  این دوره معلمان آن منطقه  از من درخواست کردند، از مدارس روستایی در شهرستان «میرجاوه» بازدید کنم.

این خیر مدرسه ساز گفت: بازدید از مدارس شهرستان «میرجاوه» صحنه‌های بسیار ناراحت کننده‌ای را پیش چشمان من ترسیم کرد، به طوریکه مدارس این مناطق اصلاً مدارس استانداردی نبود و متاسفانه همه بچه‌ها در یک شرایط کاملاً نامطلوب درس می‌خواندند.

وی افزود: آنجا با واقعیت‌های مناطق محروم کشور آشنا شدم. قطعاً اگر بهترین تدریس را هم در این کلاس داشته باشی، چندان موفق نمی‌شوی و بچه‌ها نمی‌توانند خلاق بار بیایند، از مدیر آن مدرسه روستایی پرسیدم شما از من چه می‌خواهید؟ گفتند «ما مدرسه می‌خواهیم».

طرح آموزش جهانی و بازدید از مدارس و شرایط مناطق محروم اولین جرقه فعالیت‌های خانم گیتی‌نژاد در حوزه خدمات آموزش و مدرسه‌سازی بود تا جایی که او وقتی از سفر بازمی‌گردد، برای بهبود اوضاع بچه‌های این مناطق دست به کار می‌شود.

وقتی بازدید از مدارس شهرستان «میرجاوه» به اتمام رسید، خانم معلم که در یکی از بهترین مدارس پایتخت تدریس می‌کرد، به دانش‌آموزانش توضیح داد که در آن سوی کشورمان دانش‌آموزانی هستند که روی زمین و گونی نشسته و در کلاس‌های تاریک درس می‌خوانند.

او شرایط و تصاویر این مدرسه را به دانش‌آموزانش نشان می‌دهد، دست‌ها و دل‌های مهربان خیران را به یاری می‌طلبد و آنها نیز از سر صدق و صفای وجودشان درخواست او را پاسخ گفتند، والدین آمده و خواستار کمک به دانش‌آموزان سیستانی شدند.

این بانوی خیر و نیکوکار، والدین دانش آموزان و سایر خیران موسسه مهر گیتی دست در دست هم دادند به مهر و نه تنها یک مدرسه بلکه در استان  سیستان و بلوچستان ۸۰ مدرسه احداث شد که ۱۸ مدرسه آن در نقاط مرزی هستند.

وی در مورد تاسیس موسسه خیریه «مهر گیتی» گفت: بعد از احداث چند باب مدرسه در استان سیستان و بلوچستان به استان خراسان جنوبی رفتیم و اتفاقاً در این استان نیز فعالیت‌های ما با  استقبال بسیار خوبی مواجه شد.در این استان یکی از مسوولان پیشنهاد کرد که ما فعالیت‌های مدرسه سازی خودمان را در قالب یک موسسه خیریه پیگیری کنیم، چون فعالیت کردن در موسسه خیریه به صورت رسمی بوده و خیران بیشتری می‌توانند در این نوع کارها با ما همراه شده و کمک‌های خود را در اختیار موسسه قرار دهند بنابراین ما بعد از مدتی با کمک دوستان توانستیم در سال ۹۱ مجوز موسسه مهرگیتی را دریافت کنیم.

گیتی‌نژاد در موسسه خیریه مهرگیتی با استفاده از تمام ظرفیت خیران تلاش و کوشش خود را در جهت کمک به محرومان و نیازمندان به کار می‌گیرد و با تمام پاکی و صداقت دلش می‌گوید: کمک به محرومان را با هیچ چیزی عوض نمی‌کنم و عمده‌ترین هدف او ساختن ایرانی آباد  به دور از هرگونه فقر فرهنگی است.

وقتی موسسه خیریه مهرگیتی تاسیس شد ایرانیان خارج از کشور نیز به میدان آمدند و در گسترش فعالیت‌های این موسسه همراه شدند.

آن چنان که خانم گیتی‌نژاد اظهار داشت: این موسسه با ایرانیان خارج از کشور نیز ارتباط دارد. حتی زمانی که در شهرستان ورزقان و منطقه ارسباران زلزله رخ داد، دانشجویانی که در استرالیا بودند، برای ساخت یک مدرسه در آذربایجان‌شرقی کمک کرده و آن را ساختند.

علاوه بر آنها استادان دانشگاه کالیفرنیا هم چند مدرسه در ایران ساختند و حتی خدمات زیادی را برای یک دانش‌آموز که معلول بود، ترتیب داده و همه هزینه‌های درمان او را تقبل کردند.

گیتی‌نژاد با اشاره به فعالیت خیران در زمینه مدرسه سازی می‌گوید: هر قدر که خیران در این حوزه وارد شده و فعالیت کنند، هنوز جای کار بسیاری وجود دارد که برای رفع محرومیت‌های آموزشی انجام دهند.

فعالیت‌های خیرخواهانه خیران مهرگیتی که در کمال صداقت و فداکاری به امر مدرسه‌سازی می‌پرداختند تنها به استان سیستان و بلوچستان خلاصه نمی‌شود بلکه این خیران بعد از سیستان ادامه فعالیت‌های خود را در استان خراسان جنوبی ادامه داده و سپس در سراسر کشور تعداد مدارس احداثی خیران موسسه مهرگیتی به ۲۵۰ مدرسه افزایش یافت.

گیتی‌نژاد اظهار داشت: فقر و محرومیت در جامعه شکاف ایجاد می‌کند و اثرات آن کل جامعه را در بر می‌گیرد و من امیدوارم برای بهبود شرایط خود و فرزندانمان به عنوان یک شهروند وظیفه اجتماعی خود را به خوبی انجام دهیم تا این فاصله ها کمتر شود.

خانم گیتی‌نژاد دفترچه خاطرات ذهنش را ورق زده و ساخت پل برای عبور دانش‌آموزان روستایی را از بهترین و آرامش بخش‌ترین کارهای خود اعلام کرده و می‌گوید: آرامش‌بخش‌ترین و بهترین کاری که  برای دانش آموزان روستای« چوبکوه » انجام دادیم، ساخت پل برای این دانش‌آموزان بود.(پل دانش در روستای چوبکوه نزدیکی مرز لرستان و خوزستان بود).

دانش‌آموزان این روستا برای رفتن به مدرسه با سیم‌ بکسل رد شده و به مدرسه می‌رفتند و البته در این رفت و آمدها چند دانش آموز در رودخانه افتاده و غرق شده‌ بودند، حتی پیکر آنها پیدا نشده است.

آنها در کنار کار مدرسه‌سازی چندین خوابگاه شبانه‌روزی، پل و سالن‌های چندمنظوره را در نقاط محروم احداث کرده اند.

حالا این بانوی خیر مدرسه‌ساز به دلیل عشقی که به بچه‌های دبستان دارد، بعد از ۴۲ سال معلمی و کسب تجربه‌های فراوان همزمان با بازگشایی مدارس در اول مهرماه مدرسه، غیرانتفاعی خودش را به نام «شوق زندگی» در مقطع دبستان افتتاح کرد چرا که او شوق زندگی و زیستن را در نگاه دانش آموزان دبستانی می‌بیند و دلش می‌خواهد مدرسه او با شور و شوق بچه‌های دبستان لبریز شود.

بچه‌هایی که هزاران آرزوی رنگارنگ دارند و برای محقق شدن آرزوهایشان گام در گلستان و بوستان علم و دانایی می‌گذارند و مدرسه را با نغمه‌ها و صدای خود آکنده از مهربانی، صفا و صمیمیت می‌کنند، چرا که بچه‌های دبستان دنیای پاک و صادقی دارند و شخصیت آنها در این دوران پاک شکل می‌گیرد و تاثیر معلم در این مقطع تحصیلی خیلی بیشتر است.

ایجاد علاقه به تحصیل در این دوران در وجود دانش آموزان شکل می‌گیرد و اگر معلمان محیطی جذاب،دلنشین و شاداب برای بچه‌ها درست کنند، می‌توانند دانش‌آموزان را به اهداف و آرزوهای خود برسانند.

همه این موارد نکات دقیق و قابل توجهی بود که خانم گیتی نژاد در پایان صحبت‌های خود به آن اشاره کرد.

این بانوی خیر مدرسه‌ساز در کمال ادب و احترام با قدردانی از تمام خیران موسسه مهرگیتی می‌گوید: این خیران از همان ابتدای فعالیت‌ها ما را همراهی کرده‌اند و حالا بعد از کسب مجوز موسسه خیریه مهرگیتی فعالیت‌های خود را گسترش داده و در خدمت به مناطق محروم از هیچ کمکی دریغ نمی‌کنند.

بانوی مدرسه‌ها حالا تنها یک آرزو دارد و آن این است که موسسه خیریه مهرگیتی ده‌ها سال دیگر ماندگار باشد و خیران در این موسسه در جهت ریشه‌کنی فقر فرهنگی این سرزمین تلاش کنند.

او در انتهای این گفت‌وگو آرزو می‌کند که هیچ محرومیتی در زمینه آموزش در کشور وجود نداشته باشد و در تمام زمینه‌های آموزشی به استانداردهای لازم رسیده باشیم.